دعای خیر غزل مستجاب خواهد شد !

از آن نگاه، غزل، نابِ ناب خواهد شد

به هرچه چشم بدوزد، شراب خواهد شد

گرفته ماهِ من امشب، ولی دلم قرص است

که با شکوه تر از آفتاب خواهد شد

من انتظار و تقلّای ساعتی شنی ام

که بر سر خودش از نو خراب خواهد شد

چگونه کودکِ بی تاب و خسته از توجیه

به «صبر کن که می آید» مجاب خواهد شد؟

دلم خوش است که با ختم این چهل شب شعر

دعای خیر غزل مستجاب خواهد شد

انسیه سادات هاشمی

باز هم جمعه دیگر گذشت...

خراب کرده ام آقا خودتــــــــ درستش کن

امید آخــــر دنیا خودتـــــــــ درستش کن

نمانده پشتـــ سر مـن پلی که برگردم

خراب کرده ام آقا خودتـــــــ درستش کن

ببین چگونه به هم خورده کــار من ماندم

به حق حضرتــــــ زهــــــرا خودتــــــ درستش کن

گرفت دست مــرا هرکسی ، زمینم زد

شکست بال و پــرم را خودتــــــــــ درستش کن

.

.

سفال توبـه خـــــود را شکسته ام از بــــــس

تر کـــــ ترکـــــــ شده اما خودتـــــــ درستش کن

اگرچه پیش تـــــو در خلوتــــــ آبرویم رفت

برای محشـر کبری خودتـــــــــ درستش کن

ثمـر نداده درخت الهی العفـوم

به پیش صاحب نجوا خودت درستش کن

شکسته بال و پــــر مـن ولی دلــم تنگــــــــ است

سفــــر به کرببلا را خودتـــــــــ درستش کن

باز هم جمعه دیگر گذشت...

دعا کن هرگل پرپر نمیرد

کسی با چشم های تر نمیرد

دوباره جمعه ای رد شد دعا کن

دلم تا جمعه دیگر نمیرد

باز هم جمعه دیگر گذشت...

بـی تـــو اینــجا همـه در حبس ابـد تبــعیدنــــــد

سال ها،هجری و شمسی،همه بی خورشیدند

از هـــمان لحظه کـه از چشم یقیـــن افتادنــــــد

چـشــــم هـــای نـــگران آیــــنــه ی تــــردیدنـــــد

نـــشــد از سایه ی خود هـــم بگریزنـــــد دمــــی

هرچـــــه بیهـــــوده بـــــه گرد خودشان چــرخیدند

چون بجز سایه ندیــــدند کسی در پـــــی خــــود

هــــمه از دیــــدن تنــــهایـــی خود ترســـیدنـــــد

غــــــرق دریــــای تو بودنـــــد ولــــی ماهـــــی وار

باز هـــــم نام و نشــــان تــو ز هـــــم پرسیدنـــــد

در پــی دوست همه جــــــای جهــــان را گــــشتند

کــــس ندیدنـــــد در آیینــــه به خــــود خندیــــدنــد

سیر تقویــــم جلالـــــی به جــــمال تو خوش است

فصل هـــا را هــــمه با فاصـــله ات ســــــنجیدنــــد

تـــــو بیایـــــی همـــــه ساعـــت ها و ثانیـــــه هـا

از همین روز، همیــــــن لحظـــه، همین دم عیدند

قیصر امین پور

باز هم جمعه دیگر گذشت...

کسی چه میداند؟..

رسـیده ام به چه جایـی... کسـی چـه مـی دانـد

رفیـق گریـه کجایـی؟ کسـی چـه مـی دانـد

میان مایـی و بـا مـا غریبـه ای... افـسوس

چه غفلتـی! چه بلایـی! کسـی چه می دانـد

تمام روز و شبت را همیشه تنهایی

«اسیر ثانیه هایی» کسی چه می دانـد

برای مردم شهری که با تـو بـد کردنـد

چگونـه گـرم دعایـی؟ کسی چه می دانـد

تو خـود برای ظهورتـــ مصمّـمی امـا

نمی شود که بیایی کسی چه می دانـد

کسی اگرچه نداند خــدا که می دانـد

فقط معطل مایی کسی چه می دانـد

اگـر صحابه نباشد فـرج که زوری نیستـــ...

تو جـمعه جمـعه می آیی کسی چه می دانــــد

کاظم بهمنی

دارند به انتظارمان میخندند..!

  

برگرد که بر بهارمان میخندند

یک عده به حال زارمان میخندند

انقدر نبودنت به طول انجامید

دارند به انتظارمان میخندند

( اللهم عجل الولیک الفرج )

منبع:آبیِ فیروزه ای

باز هم جمعه دیگر گذشت...

رفیق حادثه هایی به رنگ تقدیری

اسیر ثانیه هایی شبیه زنجیری

 

در این رسانه ی دنیا میان برفک ها

نه مانده از تو صدایی نه مانده تصویری

 

رسیده سن حضورت به سن نوح اما

شمارِ مردم کشتی نکرده تغییری

 

هزار جمعه ی بی تو گذشته از عمرم

هزار سال پیاپی دچار تأخیری

 

شبیه کودک زاری شدم که در بازار...

تو دست گمشده ها را مگر نمی گیری؟

کاظم بهمنی

اللهم عجل لولیک الفرج

جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم!!!

ازشنبه درون خود تلنبار شدیم/تا آخر پنج شنبه تکرار شدیم 

خیر سرمان منتظر دیداریم/ جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم

باز هم جمعه دیگر گذشت...

دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند

دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند

دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما

پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند . . .

تو حاضری بی آنکه غیبت کرده باشی

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی / پیشش اگر از ما شکایت کرده باشی
حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند / یک شب نمازی را امامت کرده باشی
یا در لباس ناشناسی در شب قدر / از خود حدیثی را روایت کرده باشی
پس مردمکهای نگاه ما عقیم اند / تو حاضری بی آنکه غیبت کرده باشی . . .

باز هم جمعه دیگر گذشت...

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

از شما دور شدن زار شدن هم دارد

هر که از چشم بیفتاد محلش ندهند

عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت

چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

همه با درد به دنبال طبیبی هستیم

دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد

ای طبیب همه انگار دلت با ما نیست

بد شدن حس دل آزار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده

این همه عقده تلنبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند

لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا ؟!

این بدی مانع دیدار شدن هم دارد

ما اسیریم اسیر غم دنیا هستیم

عفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

منبع:دلـــ تنگــ امام زمان (عج)

باز هم جمعه دیگر گذشت...

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد  

               ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم       

  مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت     

            فرش گسترده و در دست گلایل دارد

  تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز       

ماه  مخفی  شدنش  نیز  تعادل  دارد

کودکی فال فروش است و به عشقت هر روز

                                      می خرم از پسرک هر چه تفال دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

 یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت ، تنها

  تکیه بر کعبه بزن ، کعبه تحمل دارد