آقا را که دید... دست پدرش را رها کرد و به سمت ایشان دوید... -آقا میشود چفیه تان را به من بدهید... آقا لبخندی میزنند... -چفیه را بدهید به آقا... هر بار با او هم کلام شوی... با ذوق کودکانه ای میگوید... آقا به من گفتند آقا...
دل بـــجز یار خراسانـــی خـــود یـــار نداشت غــــیر آن ســــیّد فــــــرزانه که دلدار نداشت پاســـخ حـــنجره اش را به ســــر دار دهیـم تا نــــگویند علــــی مـــــیثم تــــمّار نداشت أیْــــنَ عمّــــار شنیدیم و به ســـــر آمده ایم تا نــــگویند در ایــــن واقعه عــــــمّار نداشت چه زنــــد لاف ز رهپــــــوی ولایـــــــــت داری آن که بر شانهٔ زخمی شده اش دار نداشت اهـــــل فـــــریاد نباشد به صــــــف حادثه ها آن که تیغ آمــــد و او حـــنجر خونبار نداشت جـــان به کف عـــرصهٔ میدان تــو را پر کردیم تا نــــگویند در ایــــن عــــرصه فداکار نداشت آخــــرالامر به ســـــر مـــــنزل عـــــزّت نـرسد کاروانــــی که تـــــو را قافله ســـالار نداشت بهر " یاســـــر" تو مسیحا نفسی می دانم درک فیض نفســـــت هـــر دل بیمار نداشت